ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
2ο ΤΜΗΜΑ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης 327/2022
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Ισιδώρα Πόγκα, Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη, Ελευθέριο Γεωργίλη, Εφέτη – Εισηγητή και τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
Εκκαλούσας: ……………., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωάννη Υδραίο, με δήλωση.
Εφεσίβλητων: 1) ………………. και 2).εταιρίας με την επωνυμία …………, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Θεόδωρο Κωνσταντακόπουλο, με δήλωση.
Οι ενάγοντες ζήτησαν να γίνει δεκτή η από 30.3.2014 (ορθό 30.5.2014) και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2014 αγωγή, την οποία άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο με την απόφασή του 1807/2017 κήρυξε εαυτό αναρμόδιο καθ’ ύλην και παρέπεμψε την αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Το τελευταίο δικαστήριο, με την απόφασή του 768/2020 δέχθηκε εν μέρει την αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής η εναγομένη άσκησε την από 9.7.2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2020 έφεση (αριθμός έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ………./2020 ενώπιον του Εφετείου), η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο. Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της (από το πινάκιο) και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ύστερα από δήλωσή τους, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ., δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατάθεσαν προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η από 8.9.2020 έφεση της εν μέρει ηττηθείσας εναγόμενης, κατά της οριστικής απόφασης 768/2020 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία και με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η από 30.3.2014 (ορθό 30.5.2014) αγωγή, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ.1, 2, 511, 513 παρ.1β, 516 παρ.1, 517 και 518 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.). Περαιτέρω, αρμοδίως φέρεται για συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του Κ.Πολ.Δ.), ενώ έχει κατατεθεί και το σχετικό παράβολο, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3Α. περ. β´ του Κ.Πολ.Δ. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή (άρθρο 532 του ίδιου Κώδικα) και να ερευνηθεί περαιτέρω, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία.
ΙΙ. Χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης, δικαιούνται και τα νομικά πρόσωπα, εφόσον προσβλήθηκε η εμπορική τους πίστη, η επαγγελματική τους υπόληψη ή το εμπορικό τους μέλλον ή η φήμη τους και, επομένως, στις περιπτώσεις αυτές, με τα αντίστοιχα θεμελιωτικά αυτών συγκεκριμένα περιστατικά, το ενάγον νομικό πρόσωπο πρέπει να τα επικαλείται ειδικά (και στην συνέχεια να τα αποδεικνύει), διότι η ηθική βλάβη (στα νομικά πρόσωπα) δεν αναφέρεται, όπως στα φυσικά πρόσωπα, σε ενδιάθετο συναίσθημα που ανάγεται στον εσωτερικό κόσμο και κρίνεται με τα δεδομένα της ανθρώπινης λογικής, αλλά σε συγκεκριμένη βλάβη που έχει υλική υπόσταση, διαφορετικά η αγωγή είναι, κατά τις διατάξεις των άρθρων 111και 216 παρ.1 του Κ.Πολ.Δ., αόριστη (Α.Π. 1048/2020 αδημ.Α.Π. 730/2015 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”, Α.Π. 382/2011 Νο.Β. 2011, σελ. 2158, Τριμ.Εφ.Πειρ. 186/2020 αδημ., Εφ.Αθ.3258/2018 Νο.Β. 2018, σελ. 1677, Εφ.Πειρ. 541/2015,Εφ.Θεσ. 626/2014 αμφότερες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”, Στυλ. Πατεράκης Χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, Εκδόσεις Π.Ν. Σάκκουλα 1995, σελ. 148και Απ. Γεωργιάδης σε Γεωργιάδη – Σταθόπουλου Αστικός Κώδιξ (κατ’ άρθρο ερμηνεία), Εκδόσεις Αφοι Σάκκουλα 1982, Τόμος ΙV, άρθρο 932 αρ.13).
ΙΙΙ. Στην προκείμενη περίπτωση, οι ενάγοντες ……….. και εταιρία με την επωνυμία «…………..», η επωνυμία της οποίας ήδη τροποποιήθηκε σε «…………..», με την από 30.5.2014 αγωγή τους, ιστορούσαν ότι ο πρώτος σύστησε τη δεύτερη, προκειμένου να ανεγείρει παραδοσιακά καταλύματα στον τόπο καταγωγής του, στη …. Λακωνίας. Ότι κατά το χρονικό διάστημα από 24.1.2014 έως και 12.2.2014,η εναγομένη, μέσω του ιστοχώρου κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνίας “Facebook”, όπου διατηρεί ανοιχτό προφίλ, μέσω δημοσιεύσεων – απαντήσεων σε σχόλια τρίτων, σε σελίδες που διατηρούν τρίτα πρόσωπα και ομάδες στον ίδιο ιστοχώρο και σε ηλεκτρονικές εφημερίδες και κοινωνικά / πολιτικά ιστολόγια άλλων ιστοσελίδων, ανέφερε τους αναγραφόμενους δυσφημιστικούς ισχυρισμούς γι’ αυτούς, εν γνώσει της αναλήθειάς τους, που αναφέρονταν σε παράνομες ενέργειες διαπλοκής του πρώτου (ενάγοντος) για την ανέγερση ξενοδοχειακών συγκροτημάτων στη …….. Λακωνίας (μέσω της δεύτερης ενάγουσας – εταιρίας). Ότι από τις ανωτέρω δημοσιεύσεις, οι οποίες εξακολουθούν να είναι αναρτημένες, σε συνδυασμό με τις αβάσιμες καταγγελίες της εναγομένης στη διοίκηση, διακόπηκαν οι εργασίες ανέγερσης παραδοσιακών καταλυμάτων, για τέσσερις μήνες, λόγω της οποίας υπέστη ζημία 52.250 ευρώ η δεύτερη –εταιρία, όπως και ο πρώτος ως ομόρρυθμος εταίρος της. Ότι από τις παράνομες και υπαίτιες αυτές πράξεις της εναγομένης προσβλήθηκε η προσωπικότητα του πρώτου και βλάφτηκε η φήμη και το κύρος της δεύτερης, με αποτέλεσμα να υποστούν σημαντική ηθική βλάβη. Κατόπιν τούτων, ζήτησαν, ύστερα από παραδεκτό περιορισμό του αιτήματος της αγωγής, ως προς το αίτημα της δεύτερης για την καταβολή αποζημίωσης 52.250 ευρώ, με δήλωσή τους στα πρακτικά (άρθρα 294 εδ. α, 295 παρ. 1 εδ. β και 297του Κ.Πολ.Δ.):1) να παύσει η εναγομένη και να παραλείπει στο μέλλον τη με οποιονδήποτε τρόπο δημόσια αναφορά, και μέσω του διαδικτύου, για τους ενάγοντες και την επιχειρηματική τους δραστηριότητα στη ……, με τρόπο υβριστικό και προσβλητικό, καθώς και να μην επιτρέπει σε τρίτους, μέσω του προσωπικού της προφίλ στο facebook να αναφέρονται με προσβλητικό τρόπο για την ως άνω επένδυση των εναγόντων, με την απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης, 2) να υποχρεωθεί η εναγομένη να άρει κάθε προσβολή της προσωπικότητας του πρώτου και της φήμης της δεύτερης (να διαγράψει από το προσωπικό της προφίλ στο Facebook και από το προφίλ και τις σελίδες τρίτων στο Facebook, όλες τις δικές της προσβλητικές για την προσωπικότητα του πρώτου ενάγοντος και τη φήμη της δεύτερης ενάγουσας δημοσιεύσεις και σχόλια αναφορικά με την επένδυση των εναγόντων στη …… (όπως αναφέρονται αναλυτικά στην παρούσα), να διαγράψει όλες τις προσβλητικές για την προσωπικότητα του πρώτου ενάγοντος και τη φήμη της δεύτερης ενάγουσας δημοσιεύσεις και σχόλα τρίτων αναφορικά με την επένδυση των εναγόντων στη ………., τα οποία είναι δημοσιευμένα στο προφίλ της εναγομένης στο Facebook, να δημοσιεύσει (με ρύθμιση που να το καθιστά προσβάσιμο σε κάθε τρίτο, ήτοι «Δημόσια») αυτούσιο το διατακτικό της απόφασης που θα εκδοθεί, τόσο στην προσωπική της σελίδα (προφίλ) στο Facebook, και ειδικότερα στον «τοίχο» του προφίλ της, καθώς επίσης και στο προφίλ («τοίχο») της «Ανοιχτής Ομάδας» στο Facebook υπό το όνομα «….. ….», στο προφίλ («τοίχο») του χρήστη «…. …. ..» στο Facebook και του χρήστη «………..», να δημοσιεύσει στο προσωπικό προφίλ της στο Facebook και την ηλεκτρονική εφημερίδα ……. του Πειραιά δήλωση ανάκλησης των εξυβριστικών και προσβλητικών δημοσιεύσεών της στο διαδίκτυο, αποκατάστασης της αλήθειας, της τιμής του πρώτου ενάγοντος και της φήμης της δεύτερης (ενάγουσας), με την απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης, 3) να επιτραπεί στους ενάγοντες να δημοσιεύσουν περίληψη της απόφασης που θα εκδοθεί και το διατακτικό αυτής, από μία φορά σε μία μεγάλης κυκλοφορίας πολιτική εφημερίδα που εκδίδεται στον Πειραιά και σε μία μεγάλης κυκλοφορίας πολιτική εφημερίδα που εκδίδεται στη Λακωνία, με δαπάνες της εναγομένης και στην ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης Facebook και 4) να υποχρεωθεί να καταβάλει σε καθένα τους, ως χρηματική ικανοποίηση, το ποσό των 90.000 ευρώ, από το οποίο ο πρώτος ενάγων ζητεί μόνο αυτό των 89.960 ευρώ, επιφυλασσόμενος για το ποσό των 40 ευρώ, το οποίο έχει ζητήσει από το ποινικό δικαστήριο. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με την εκκαλούμενη οριστική απόφασή του, αφού έκρινε νόμιμη την αγωγή, ως στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 299 914, 919, 920, 932 του Α.Κ., σε συνδυασμό μ’ αυτές των άρθρων 361 έως 363 και 369 του Π.Κ., πλην του επιμέρους αιτήματος να μην επιτρέπει η εναγομένη σε τρίτους, μέσω του προσωπικού της προφίλ στο Facebook, να αναφέρονται με προσβλητικό τρόπο για την ως άνω επένδυση των εναγόντων και γι’ αυτούς, τη δέχθηκε εν μέρει και ως ουσιαστικά βάσιμη, υποχρεώνοντάς την να άρει την προσβολή της προσωπικότητας των εναγόντων με διαγραφή από το προφίλ της στο «facebook» της επίμαχης δημοσίευσης-κειμένου υπό τον τίτλο «…………», να προβεί σε ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο «facebook» καθώς και στο λογαριασμό των ανοιχτών ομάδων «……………», «………..» και «………» αυτούσιου του διατακτικού της απόφασης και να προβεί σε δημοσίευση στον προσωπικό της λογαριασμό στο «facebook» και την ηλεκτρονική εφημερίδα «……» του Πειραιά δήλωσης ανάκλησης των προσβλητικών δημοσιεύσεων της στο διαδίκτυο, αποκατάστασης της αλήθειας, της τιμής του πρώτου ενάγοντος και της φήμης της δεύτερης ενάγουσας, εντός 15 ημερών από την επίδοση της απόφασης, με την απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης, να παραλείπει να προβαίνει σε προσβολή της προσωπικότητας του πρώτου ενάγοντος και της φήμης της δεύτερης με οποιονδήποτε δημόσιο τρόπο (ιδίως με αναρτήσεις στην προσωπική της σελίδα ή οποιουδήποτε τρίτου στο «facebook» και το διαδίκτυο γενικότερα) αναφορικά με την επιχειρηματική τους δραστηριότητα στη ….., ενώ την υποχρέωσε να τους καταβάλει από 15.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης. Ήδη, κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εναγομένη για τους διαλαμβανόμενους στην ως άνω έφεσή της λόγους, που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνισή της, ώστε να απορριφθεί καθ’ ολοκληρίαν η αγωγή. Ωστόσο, με το ως άνω περιεχόμενο και αίτημα η αγωγή, ως προς τη δεύτερη ενάγουσα –εταιρία, έπρεπε ν’ απορριφθεί ως αόριστη, αφού στις επισυναπτόμενες σ’ αυτήν (αγωγή) αναρτήσεις της εναγομένης γίνεται αναφορά είτε στον πρώτο ενάγοντα ονομαστικά, είτε επίσης γι’ αυτόν ως ιδιοκτήτη και όχι στην δεύτερη ενάγουσα – εταιρία. Επιπλέον, ως προς το μέρος της αγωγής, με το οποίο ζητείται χρηματική ικανοποίηση, λόγω προσβολής της φήμης της τελευταίας ως νομικού προσώπου, έπρεπε να απορριφθεί ως αόριστη και επειδή αναφέρεται ότι, από την επικαλούμενη αδικοπρακτική συμπεριφορά της εναγομένης, επλήγη αορίστως η εμπορική της πίστη, η επαγγελματική της υπόληψη και γενικά το εμπορικό της μέλλον, χωρίς ωστόσο καμία αναφορά στο ότι η συμπεριφορά αυτή (της εναγομένης) είχε ως αποτέλεσμα να υποστεί συγκεκριμένη βλάβη, που έχει υλική υπόσταση, ιδιαίτερα μετά την παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής ως προς το αίτημα για την καταβολή αποζημίωσης λόγω υλικής ζημίας(πραγματικά περιστατικά που θεμελίωναν την θετική και αποθετική ζημία της), κατά το οποίο θεωρείται η αγωγή ως μη ασκηθείσα (άρθρο 295 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.), με αποτέλεσμα να μην τεθεί από το δικαστήριο και σχετικό θέμα απόδειξης. Όμως, τα περιστατικά αυτά ήταν αναγκαία για το ορισμένο του αιτούμενου κονδυλίου της αιτούμενης χρηματικής ικανοποίησης, αφού, σύμφωνα και με όσα αναφέρθηκαν στην ως άνω μείζονα σκέψη, στα νομικά πρόσωπα δεν αναφέρεται (η ηθική βλάβη), όπως στα φυσικά (πρόσωπα), σε ενδιάθετο συναίσθημα που ανάγεται στον εσωτερικό κόσμο και κρίνεται με τα δεδομένα της ανθρώπινης λογικής, αλλά απαιτείται να έχει και υλική υπόσταση. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο έκρινε νόμιμη την αγωγή ως προς την ενάγουσα αυτή(στη συνέχεια δε και ουσιαστικά βάσιμη), έσφαλε ως προς την εφαρμογή του νόμου και πρέπει το Δικαστήριο τούτο αυτεπάγγελτα (Α.Π. 1210/1995 Ελλ.Δ/νη 1997, σελ. 1782), να κάνει δεκτή την έφεση και ως ουσιαστικά βάσιμη, ώστε να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη οριστική απόφαση 768/2020 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ως προς τη δεύτερη ενάγουσα, εφόσον ζητείται η απόρριψη της αγωγής στο σύνολό της και προβάλλεται ως δεύτερος λόγος έφεσης η έλλειψη υπαιτιότητας της εναγομένης (Ολ.Α.Π. 10/2015 Νο.Β. 2016, σελ. 282). Επιπλέον, πρέπει, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.), ως προς την ενάγουσα αυτή της από 30.5.2014 αγωγής και ερευνηθεί η τελευταία, ν’ απορριφθεί, ως αόριστη.
ΙV. Με τον τρίτο λόγο της έφεσης η εκκαλούσα παραπονείται για την απόρριψη της ένστασης αοριστίας που είχε προβάλλει πρωτοδίκως, η οποία στηριζόταν στο ότι οι εφεσίβλητοι δεν κατονομάζονταν στο επίδικο δημοσίευμα, με αποτέλεσμα να μην περιγράφεται ποια ήταν η προσβολή της προσωπικότητάς τους. Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι δεν παρατίθεται ολόκληρος ο διάλογος μέσω σχολίων, ούτε ο ηλεκτρονικός ιστοχώρος, όπου δημοσιεύονται τα σχόλια, ούτε αναφέρεται τι από όσα της αποδίδεται δημοσιεύτηκε στον δικό της τοίχο ή σε τοίχο τρίτων προσώπων, αλλά έγινε συρραφή κειμένων, φωτογραφιών και ονομάτων χρηστών του Facebook. Ωστόσο, τα ανωτέρω στοιχεία, ως προς τον πρώτο εφεσίβλητο, αναφέρονται στην αγωγή, το αν δε, ήταν πράγματι αναληθή και για ποια αιτία, καθώς και αν προέρχονται από την εκκαλούσα ή όχι, είναι αντικείμενο απόδειξης, το οποίο θα προκύψει από την έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητας της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που, με την εκκαλούμενη απόφασή του, έκρινε ότι η από 30.5.2014 αγωγή ήταν επαρκώς ορισμένη, έστω και χωρίς αιτιολογία, η οποία συμπληρώνεται μ’ αυτήν της παρούσας (άρθρο 534 του Κ.Πολ.Δ.), ορθά εφάρμοσε το νόμο και πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος ο λόγος αυτός της έφεσης.
V. Με τον πρώτο λόγο της έφεσής της η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα απορρίφθηκε η ένσταση καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος της αγωγής, που πρόβαλε, ως μη νόμιμη, αφού οι εφεσίβλητοι στράφηκαν μόνο κατ’ αυτής, ενώ δεν τους κατονόμασε και τα έγγραφα που συνόδευαν το κείμενό της ήταν αναρτημένα στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ και είχε πρόσβαση κάθε πολίτης, ενώ άλλοι ιδιώτες και σύλλογοι είχαν δημοσιεύσει ανάλογες απόψεις. Ότι το ΣτΕ απέρριψε την αίτηση θεραπείας που είχε ασκήσει από κοινού με άλλους, κατά της έγκρισης της μελέτης για την ανέγερση των επίδικων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων, μόνο επειδή αυτή είχε τροποποιηθεί, με αποτέλεσμα από δικές τους ενέργειες να επέλθει η διακοπή των εργασιών ανέγερσης των ανωτέρω ξενοδοχείων και όχι από τη δική της ανάρτηση. Ότι οι ενάγοντες έχουν ασκήσει και άλλες αγωγές εναντίον της ζητώντας χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόθεση κατάχρησης και πλουτισμού σε βάρος της και ηθική, προσωπική και κοινωνική της εξόντωση, ενώ το κύρος και η φήμη τους υφίστανται μείωση εξαιτίας των συνεχών καταγγελιών τους και όχι από το δικό της ανώνυμο κείμενο. Ωστόσο, τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, αληθή υποτιθέμενα, δεν συγκροτούν την ένσταση της καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος των εφεσίβλητων, κατ’ άρθρο 281 Α.Κ., αλλά αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκρινε όμοια και απέρριψε για την ίδια αιτία τη σχετική ένσταση, ορθά εφάρμοσε το νόμο και πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο λόγος αυτός της έφεσης.
VΙ. Το Facebook είναι μια πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης που ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία των κοινωνικών δικτύων. Με μία απλή διαδικασία, ο χρήστης του διαδικτύου δημιουργεί δικό του λογαριασμό στο facebook και μπορεί να διαμορφώσει τη δική του προσωπική ιστοσελίδα («προφίλ»), εντάσσοντας σ’ αυτήν οποιεσδήποτε πληροφορίες επιθυμεί, όπως π.χ. το όνομα και το επώνυμό του, την ημερομηνία γέννησής του, τη διεύθυνση κατοικίας, τον τόπο διαμονής του, τα στοιχεία επικοινωνίας και τα ενδιαφέροντά του. Επιπλέον, κάθε αλλαγή στο προφίλ ενός χρήστη (π.χ. το ενδιαφέρον του να συμμετάσχει σε μία εκδήλωση ή δημοσίευση φωτογραφίας από ένα ταξίδι του κ.α.) εμφανίζεται ως είδηση στην αρχική σελίδα των καταχωρημένων «φίλων» του, με συνέπεια οι τελευταίοι να πληροφορούνται αυτόματα την πληροφορία και την ώρα καταχώρησής της. Με βάση τα παραπάνω, το facebook παρέχει ένα δημόσιο διαδικτυακό χώρο, στον οποίο οι χρήστες κατά κανόνα αποκαλύπτουν πληθώρα στοιχείων της ζωής τους και της προσωπικότητάς τους. Μάλιστα, κατά την επίσημη ιστοσελίδα αυτού (facebook), θεσπίζεται τεκμήριο ότι ο χρήστης επιθυμεί τη διάδοση των πληροφοριών του και όχι την προστασία τους. Σύμφωνα με την πολιτική προστασίας της ιδιωτικότητας του facebook, αλλά και τις ρυθμίσεις που προσφέρει, οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να ρυθμίσουν τον βαθμό δημοσιότητας του προφίλ τους. Ειδικότερα, ο χρήστης έχει τη δυνατότητα και μάλιστα, ανά πάσα στιγμή και όχι μόνο κατά τη δημιουργία του λογαριασμού του, να προβεί σε ρυθμίσεις ιδιωτικότητας στο «προφίλ» του, εάν επιθυμεί να περιορίσει τον κύκλο των προσώπων που έχουν πρόσβαση σε αυτό, στις φωτογραφίες του και γενικότερα στις αναρτήσεις του, δηλαδή να προβεί σε ρυθμίσεις περιορισμού πρόσβασης στις πληροφορίες του – «κλειστό προφίλ», που είναι προσβάσιμο μόνο σε καταχωρημένους «φίλους»). Επίσης, έχει τη δυνατότητα να καταστήσει δημόσια κι ελεύθερα πρσβάσιμα σε όλους (ακόμη και σε χρήστες τού διαδικτύου που δεν έχουν λογαριασμό στο «facebook») τα στοιχεία αυτά, με την καταχώρησή τους στον εν λόγω ιστότοπο χωρίς ρυθμίσεις ασφαλείας – «ανοιχτόπροφίλ» (Τριμ.Εφ.Θεσ. 2116/2020 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»).
VΙΙ. Στην προκείμενη περίπτωση, από την εκτίμηση της χωρίς όρκο κατάθεσης της εναγομένης – εκκαλούσας ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής αυτού (η ένορκη κατάθεση του μάρτυρα των εναγόντων – εφεσίβλητων, …………., νόμιμου εκπροσώπου της δεύτερης ενάγουσας – εφεσίβλητης, ιδιότητα η οποία αναφέρεται στο από 16.2.2022 ειδικό πληρεξούσιο της τελευταίας προς τον πληρεξούσιο δικηγόρο που την εκπροσώπησε στο Δικαστήριο τούτο, αλλά και από τα πρακτικά 3224/2014 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, δεν λαμβάνεται υπόψη, ως ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο, διότι αυτός δεν είναι τρίτος και μόνο ως διάδικος θα μπορούσε να εξεταστεί – Α.Π. 894/2021, Α.Π. 1192/2018, Α.Π. 2076/2017, Α.Π. 1457/2017 και Α.Π. 1325/2017 όλες στην Τ.Ν.Π.“ΝΟΜΟΣ”), της ένορκης βεβαίωσης …../2016, που δόθηκε ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….., την οποία προσκομίζουν οι ενάγοντες – εφεσίβλητοι, ύστερα από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση της εναγομένης – εκκαλούσας, όπως προκύπτει από την έκθεση επίδοσης ……../3.11.2016 του δικαστικού επιμελητή με έδρα το Εφετείο Αθηνών …….. (η οποία λαμβάνεται υπόψη, αν και στη σχετική κλήση – γνωστοποίηση εξέτασης μάρτυρα, πλην των λοιπών απαραίτητων στοιχείων, όπως απαιτείται κατ’ άρθρο 422 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ., όπως ισχύει μετά τον. 4335/2015 και εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση, ως εκ του χρόνου λήψης της, δεν αναγράφεται η διεύθυνση κατοικίας αυτού, ωστόσο, ύστερα από την τροποποίηση του άρθρου 424 εδ. β´ του Κ.Πολ.Δ., με το ν. 4842/13.10.2021, που εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, κατ’ άρθρο116του ίδιου νόμου, πρέπει να υφίσταται δικονομική βλάβη του αντιδίκου αυτού που την προσκομίζει, την οποία δεν επικαλείται η εναγομένη – εκκαλούσα, ούτε προκύπτει),των ένορκων βεβαιώσεων …. και …../19.11.2015, που λήφθηκαν ενώπιον της Συμβολαιογράφου Σπάρτης …………., τις οποίες προσκομίζουν οι ενάγοντες – εφεσίβλητοι, ύστερα από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση της εναγομένης– εκκαλούσας, όπως προκύπτει από την έκθεση επίδοσης …/16.11.2015 του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών …………,οι οποίες είχαν δοθεί στο πλαίσιο της δίκης, όπου εισήχθη αρχικά η υπόθεση ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο με την απόφασή του 3224/2014, κήρυξε εαυτό αναρμόδιο, λαμβάνονται όμως υπόψη, αφού δεν πρόκειται για άλλη δίκη (σχετ. Α.Π. 5/2020, Α.Π. 438/2018 και Α.Π. 897/2014όλες στην Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»),των ένορκων βεβαιώσεων …. και ……/8.11.2016, που δόθηκαν ενώπιον της Ειρηνοδίκη Χαλανδρίου και της Ειρηνοδίκη Πειραιώς αντίστοιχα, τις οποίες προσκομίζει η εναγομένη – εκκαλούσα, ύστερα από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του πληρεξουσίου δικηγόρου – αντικλήτου των εναγόντων – εφεσιβλήτων (Α.Π. 667/2020 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»), όπως προκύπτει από την έκθεση επίδοσης …../3.11.2016 του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιώς ………….., οι οποίες επίσης είχαν δοθεί στο πλαίσιο της δίκης, όπου εισήχθη αρχικά η υπόθεση ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο με την απόφασή του 3224/2014, κήρυξε εαυτό αναρμόδιο, λαμβάνονται όμως υπόψη, αφού δεν πρόκειται για άλλη δίκη (σχετ. Α.Π. 5/2020, Α.Π. 438/2018 και Α.Π. 897/2014 ό.π.),από την επισκόπηση των προσκομιζόμενων φωτογραφιών, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 παρ. 1γ΄, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 του Κ.Πολ.Δ.), καθώς και από όλα τα έγγραφα, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νόμιμα, τα οποία λαμβάνονται υπόψη, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (οι ανωμοτί καταθέσεις των διαδίκων, που περιέχονται στα πρακτικά του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με αριθμό 3224/2014, όπου εισήχθη αρχικά η υπόθεση και το οποίο κήρυξε εαυτό αναρμόδιο, λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια – Α.Π. 296/2016 στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου) – η τυχόν αναφορά κατωτέρω ορισμένων από τα ανωτέρω έγγραφα είναι ενδεικτική, αφού δεν παραλήφθηκε κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς (Α.Π. 1045/2017 και Α.Π. 386/2015 στην Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ») – αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο πρώτος εφεσίβλητος γεννήθηκε στη …. της Λακωνικής Μάνης, ασκείτο επάγγελμα του ιατρού στη Σπάρτη, όπου και κατοικεί, ενώ έχει αναπτύξει κοινωνική και πολιτική δράση στο νομό Λακωνίας, με τους δύο δε, υιούς του, ….. και ….., σύστησαν τη δεύτερη εφεσίβλητη -ομόρρυθμη εταιρεία, προκειμένου να προβούν σε ανέγερση ξενοδοχείου–παραδοσιακού καταλύματος στη …… Προς τούτο μάλιστα ο πρώτος εφεσίβλητος προέβη στην αγορά δύο οικοπέδων δια συμβολαιογραφικών εγγράφων από συγγενικό του πρόσωπο, τη θεία του ……….. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι για την ανέγερση των ως άνω ξενοδοχείων – παραδοσιακών καταλυμάτων, εκδόθηκαν από την Πολεοδομία Γυθείου, στις 16.11.2011 και στις 18.10.2012, οι οικοδομικές άδειες …../2011 και ……/2012 αντίστοιχα, για την κατασκευή δυο ξενοδοχείων κλασσικού τύπου τριών αστέρων. Η χρηματοδότηση της ως άνω επένδυσης, συνολικού ποσού 1.700.000 ευρώ, υπήχθη στις διατάξεις του ν. 3299/2004 και εγκρίθηκε η επιδότησή της, ύψους 1.020.000 ευρώ, ήτοι σε ποσοστό 60% επί του συνόλου του προϋπολογισμού του έργου. Η ίδια συμμετοχή της εταιρίας θα ανερχόταν σε 425.000 ευρώ, ήτοι ποσοστό 25%, ενώ το λοιπό ποσοστό 15% θα καλυπτόταν από τραπεζικό δανεισμό. Η εκκαλούσα, η οποία είναι καθηγήτρια φιλόλογος, έχει καταγωγή από τη Μάνη και δη από το χωριό ……, κατά τον επίδικο δε, χρόνο, ήταν εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος του Δήμου ….. και είχε έντονη δραστηριότητα σε πολιτιστικούς συλλόγους για την ανάδειξη της ιστορίας, λαογραφίας και πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου καταγωγής της, ενώ ήταν γενική γραμματέας της ένωσης των απανταχού Μανιατών. Επιπλέον, διατηρεί λογαριασμό (προσωπικό προφίλ) στην ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης «facebook». Σημειωτέον ότι η λειτουργία του τελευταίου, σε αντίθεση με ό,τι ισχύει στους παραδοσιακούς ιστότοπους (websites) ενημέρωσης, οι οποίοι δημοσιεύουν τις εκάστοτε πληροφορίες στις ιστοσελίδες τους (webpages), στηρίζεται στις καταχωρήσεις / αναρτήσεις του κατόχου του εκάστοτε λογαριασμού και στις απαντήσεις αυτών που τον επισκέπτονται, είτε ως απλοί χρήστες του διαδικτύου, είτε ως «φίλοι» του διαχειριστή. Οι τελευταίοι αναρτούν κείμενα, σχόλια ως απάντηση σε προηγούμενα σχόλια του κατόχου ή άλλων χρηστών, φωτογραφίες, ζεύξεις (links), που παραπέμπουν σε άλλες ιστοσελίδες, blogs ή σελίδες χρηστών του «facebook». Με τον τρόπο αυτό ενισχύονται οι συζητήσεις και ανταλλαγές απόψεων μεταξύ του κατόχου και των αναγνωστών, η διαμόρφωση των οποίων αποφασίζεται, αφενός μεν από τον ίδιο τον κάτοχο – διαχειριστή του λογαριασμού, αφετέρου δε από όλους τους χρήστες του διαδικτύου, οι οποίοι είναι αναγνώστες όσων αναρτώνται στον αντίστοιχο κάθε φορά ηλεκτρονικό χώρο. Εξάλλου, ο κάτοχος – διαχειριστής του λογαριασμού του «facebook», κατά κανόνα έχει τη δυνατότητα, σύμφωνα και με όσα αναφέρονται στην ως άνω (υπό στοιχείο VΙ.) μείζονα σκέψη, βάσει συγκεκριμένης ρύθμισης, να επιλέγει τους αναγνώστες της προσωπικής του σελίδας και να αποφασίζει, εάν, και ποιοι από αυτούς, επιτρέπεται να βλέπουν και να ανακοινώνουν τα δικά τους σχόλια σε αυτήν. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι στον λογαριασμό της εκκαλούσας στο «facebook» έχουν ανοικτή πρόσβαση οι χρήστες της ιστοσελίδας αυτής και ως εκ της ενεργούς και έντονης ενασχόλησής της με τα κοινά έχει ευρύ κοινωνικό έρεισμα. Για το λόγο αυτό επισκέπτονται το λογαριασμό της πολλοί χρήστες (κατά τον επίδικο χρόνο αριθμούσε 4.704 «φίλους»). Επιπλέον, στον ίδιο αυτό λογαριασμό η εκκαλούσα δημοσιεύει κείμενα, στα οποία καθιστά κοινωνούς άλλους χρήστες, αλλά και άλλοι χρήστες δημοσιεύουν στο λογαριασμό της, παρατηρήσεις και σχόλια σχετικά με τις δημοσιεύσεις της. Σημειώνεται ότι οι δημοσιεύσεις της τελευταίας στο προσωπικό της προφίλ είναι «ορατές» (κατόπιν επιλογής από την ίδια αυτής της παρεχόμενης δυνατότητας από την ιστοσελίδα) και προσβάσιμες σε όλους τους χρήστες, χωρίς να απαιτείται να συγκαταλέγονται στους «φίλους» της. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα, αποδείχθηκε ότι η εκκαλούσα, στις 24.1.2014, δημοσίευσε στον ως άνω λογαριασμό της το παρακάτω κείμενο, με γενικό τίτλο: «………… και ειδικότερο τίτλο «. …………….», το δε περιεχόμενο του οποίου έχει ως εξής: «στην είσοδο της ……., στη βόρεια πλευρά του παραδοσιακού οικισμού, χτίζεται ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα, που αποτελείται από έξι πέτρινα διώροφα μπανγκαλόους, τα οποία εφάπτονται στους παραδοσιακούς πέτρινους πύργους και εκτείνονται σε όλο το μήκος της πλαγιάς έως τα ριζά του λόφου. Οι οικοδομικές εργασίες έχουν ξεκινήσει από τις αρχές του προηγούμενου έτους και αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη. Έχουν ήδη ανεγερθεί τα τρία εξ αυτών δυώροφα συγκροτήματα και αυτή τη στιγμή η κατασκευή προχωρά με νέα οικοδομική άδεια, που έχει εκδοθεί από τους αρμόδιους της πολεοδομίας του Δήμου Ανατολικής Μάνης, για το δεύτερο συγκρότημα. Πρόκειται λοιπόν, να χτιστούν άλλα δύο δυώροφα συγκροτήματα στην υπόλοιπη πλαγιά, ενώ για το τρίτο, που αφορά παλιό κτίσμα εντός του οικισμού, που έχει επίσης αγοραστεί από τον εν λόγω ιδιοκτήτη, έχει δοθεί άδεια προσθήκης καθ’ επέκταση και καθ’ ύψος και πρόκειται να σηκωθεί και επάνω όροφος στο παλιό ελαιοτριβείο της ……! Θα γίνει δηλαδή και αυτό πέτρινη πολυκατοικία, γιατί όπως το είχαν χτίσει οι παλιοί φαίνεται ότι δεν αρκούσαν τα τετραγωνικά! Ο νόμος, βέβαια, δεν επιτρέπει προσθήκη νέου σε κανένα παλιό κτίσμα προ του 1923. (Εγκ.- 27433/7753/124/5-7-82) Τα νεόκτιστα αυτά κτήρια ανεγείρονται μέσα σε έναν μνημειακό χώρο, χαρακτηρισμένο από την αρχαιολογική υπηρεσία ως παραδοσιακό, όπου μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία άλλη οικιστική παρέμβαση πέραν της αναστήλωσης των ήδη υπαρχόντων παραδοσιακών πύργων από τον EOT. Σημειώνεται εδώ ότι κατά τα ΦΕΚ 156/Β/29-5-1958, 612/Β/30-4-1976 και 594/Δ/78 η ….. αποτελεί Προστατευόμενο Μνημείο και ως εκ τούτου ΚΑΜΙΑ μεταβολή του περιγράμματος του οικισμού ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ. Κάτι δηλαδή, που βλέπουμε να συμβαίνει με τα τρέχοντα έργα. Το νεόκτιστο δίπλα στο παλιό, όχι μόνο αλλοιώνει την αρχιτεκτονική του τοπίου και αλλάζει τη φυσιογνωμία του οχυρού αυτού οικισμού, αλλά ταυτόχρονα, καθώς τα συγκεκριμένα οικοδομήματα είναι περιμετρικά χτισμένα στην είσοδο του χωριού, κρύβουν την όψη των πύργων της … και καλύπτουν τη θέα του παραδοσιακού οικισμού. Πλησιάζοντας τον οικισμό, ο επισκέπτης δε βλέπει πλέον τους Μανιάτικους πύργους να στέκουν προαιώνιοι και άγρυπνοι φρουροί της Μάνης, αλλά τα νεόκτιστα διώροφα τουριστικά καταλύματα, όπου βγαίνουν μέχρι έξω στο δημόσιο δρόμο καλύπτοντας τη θέα της μπροστινής όψης του χωριού. Οι οικοδομικές εργασίες, από την άλλη, έχουν ανασκάψει ολόκληρη την πλαγιά του λόφου πάνω στον οποίο είναι χτισμένη η ….. Για την πρόσβαση σε αυτά τα μπανγκαλόους έχει γίνει διάνοιξη δύο δρόμων, ιδιωτικών οδών, οι οποίοι συνδέουν τα κτίσματα με την κεντρική οδό. Έχουν επίσης γκρεμιστεί οι παραδοσιακές πεζούλες, που δίνουν την όψη αναβαθμίδων, περιμετρικά του παραδοσιακού οικισμού. Από μακριά η ……, που έδινε την αίσθηση πως στέκεται αγέρωχη στην κορυφή ενός λόφου αντικριστά στο πέλαγος, δείχνει απλωμένη προς τη μια μόνο πλευρά να γέρνει προς τα ριζά του λόφου. Η απορία του επισκέπτη για το πώς είναι δυνατόν να δόθηκε, όχι μόνο οικοδομική άδεια αλλά και επιδότηση ύψους 1.800.000 ευρώ για το συγκεκριμένο έκτρωμα, λύνεται, όταν πληροφορείται πως ο εν λόγω ιδιοκτήτης λαμβάνει πλήρη κρατική ασυλία από τις τοπικές αρχές και την κεντρική διοίκηση, καθώς στο παρελθόν υπήρξε και υποψήφιος της «……….» στο νομό Λακωνίας και βεβαίως …… της Σπάρτης!!! Επομένως, εκτός από την οικονομική ευρωστία, που του επιτρέπει να κινείται με άνεση στο διεφθαρμένο σύστημα διοίκησης, διαθέτει και υψηλές γνωριμίες!!! Γεγονός είναι πάντως πως του ανοίγονται διάπλατα όλες οι πόρτες και μπαίνουν με μεγάλη βιασύνη, όλες οι υπογραφές!!! Ο ίδιος διατείνεται πως ελέγχει τις υπηρεσίες και έχει παντού διασυνδέσεις…κι απ’ ότι φαίνεται δεν πρέπει να λέει ψέματα!!!».Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι σε σχετικό σχολιασμό και διαδικτυακό διάλογο της ιδίας της εκκαλούσας με διάφορους χρήστες στην ως άνω σελίδα της (με αφορμή το ως άνω κείμενο της), η τελευταία ανέφερε κατά τις παρακάτω ημερομηνίες τα ακόλουθα: στις 25.01.2014 ότι «το νεόκτιστο εντός του παραδοσιακού οικισμού είναι πέρα για πέρα εκτός νόμου», «οι άδειες που του έχουν δοθεί είναι όλες παράνομες», «με το 1.800.000 ευρώ επιδότηση, που πήρε ο επίδοξος πανδοχέας της …… και “ευεργέτης” του χωριού», «οι νόμοι στην Ελλάδα ισχύουν επιλεκτικά! Για αυτό αποφάσισα να κοινοποιήσω αυτή την αυθαιρεσία», «…μαζί με την έκθεση της διευθύντριας Αρχαιοτήτων, η οποία είναι καταπέλτης κατά της συγκεκριμένης αυθαιρεσίας…. Σημειώνω ότι η αρχική γνωμοδότηση της 5ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων για την αίτηση ανοικοδόμησης εν λόγω ξενοδοχειακού συγκροτήματος ήταν αρνητική!!! Παρακάμφθηκε όμως από τα υψηλά κλιμάκια των κεντρικών υπηρεσιών!!!, «η …… αποτελεί προστατευόμενο μνημείο και ΚΑΜΙΑ μεταβολή του περιγράμματος του οικισμού ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ. Κάτι δηλαδή που βλέπουμε να γίνεται με τα τρέχοντα έργα», «σίγουρα στην επιδότηση που πήρε ο εν λόγω πανδοχέας περιλαμβάνεται και η αξία του οικοπέδου … την οποία βεβαίως παρουσίασε ως υπέρογκη, για να φτάσει σχεδόν τα δυο εκατομμύρια ευρώ το ποσοστό της επιδότησης που αναλογεί στο Κράτος και το εισέπραξε μάλιστα προκαταβολικά!!!», «φαίνεται πως βρέθηκε τρόπος να καλυφθούν οι παρανομίες», στις 26.01.2014 και 27.1.2014 ότι: «κινηθείτε αναλόγως!!! Δεν πρέπει να αφήνουμε τέτοιες αυθαιρεσίες στην τύχη τους !!!», «ετοιμάζεστε μάλιστα να χτίσετε και πάνω από το παλιό ελαιοτριβείο του χωριού να το κάνετε και αυτό πολυκατοικία, γιατί έτσι όπως το είχαν χτίσει οι παλιοί δεν σας άρεσε!!! Ήταν λίγα τα τετραγωνικά!!! Ας μπει ένα τέλος επιτέλους στην αυθαιρεσία», στις 31.1.2014 και 1.02.2014 ότι : «αν ενώσουμε όλοι μαζί τις φωνές μας, τότε σίγουρα αυτό το έγκλημα θα σταματήσει», «είναι στο χέρι μας να σταματήσουμε αυτό το έγκλημα», «γεμάτο παρανομίες είναι το πράγμα! Τι λέμε τόσο καιρό;», «στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτοί (σημ. οι τοπικοί παράγοντες) επίσης παρέχουν ομπρέλα προστασίας στους παρανόμους πλην όμως ευνοούμενους της αυλής τους», «νομίζω ότι σε αυτή την περίπτωση η παρανομία βγάζει μάτι!!! Δεν χρειάζονται περαιτέρω εξηγήσεις!!!, στις 6.2.2014 ότι «στα έγγραφα, που δημοσιεύω, αναφέρεται το όνομά του!», αναρτώντας αυτούσιο το με αριθμό πρωτοκόλλου 440.2009 έγγραφο της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήχων -Τμήμα Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων και Αρχαιογνωστικής Έρευνας, την 1.2.2014 προέβη στη σελίδα της/στο προφίλ της σε αναδημοσίευση του κειμένου περί χορήγησης άδειας ανέγερσης στο «ξενοδοχείο», παρά την απορριπτική εισήγηση της 5ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων -Τμήμα Αρχαιολογικών Χώρων, Μνημείων και Αρχαιογνωστικής Έρευνας, το οποίο επίσης είχε δημοσιευθεί αυτούσιο και με αναφορά στην εκκαλούσα ως συντάκτρια του στο προφίλ που διατηρεί στο facebook η ηλεκτρονική εφημερίδα «……….», στις 5.2.2014 αναδημοσίευσε στο προφίλ της επιστολή την οποία ήδη από 4.2.2014 είχε δημοσιεύσει στην ηλεκτρονική εφημερίδα του Πειραιά «………..» με το αυτό περιεχόμενο όπως της ως άνω αναφερόμενης δημοσίευσης της κατά την 24.1.2014, στις 6.2.2014 ότι «το παραπάνω έγγραφο είναι η απορριπτική απόφαση της 5ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Σπάρτης προς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Η 5η Ε.Β.Α. παρακάμφθηκε (για ευνόητους λόγους) και η αίτηση του ενδιαφερόμενου έγινε απευθείας στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Η άποψη του τοπικού γνωμοδοτικού οργάνου, που διενεργεί και επιτόπια αυτοψία, δηλαδή της 5ης Ε.Β.Α. Σπάρτης για τη συγκεκριμένη περίπτωση, συνήθως λαμβάνεται υπόψιν και παίζει αποφασιστικό ρόλο στην οποιαδήποτε έγκριση δίνεται από τις κεντρικές υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού. Γιατί ΑΓΝΟΗΘΗΚΕ η άποψη της Αρχαιολογίας Σπάρτης; Γιατί αποφάσισαν τα υψηλά κλιμάκια της πολιτείας που δεν έχουν δει ποτέ τη …….. και ίσως ούτε καν τη Μάνη;», στις 12.2.2014 ότι «από 11.2.2014 με εντολή της Γενικής Διεύθυνσης του Υπουργείου Πολιτισμού Διατάσσεται ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ», Παρακαλείται όπως διαπιστώσει ότι εκτελούνται οικοδομικές εργασίες στο ξενοδοχειακό συγκρότημα στην είσοδο του οικισμού της …… να επικοινωνήσει με το Αστυνομικό Τμήμα Αρεοπόλεως στο τηλέφωνο: ……..», στις 19.2.2014 ότι «η έγκριση είναι πιθανόν να έχει δοθεί με ελλιπή ή ψευδή στοιχεία-». Επιπλέον αποδείχθηκε ότι η εναγόμενη προέβη και στις κάτωθι δημοσιεύσεις όχι μόνο στην προσωπική της σελίδα στο facebook, αλλά και στις κάτωθι αναφερόμενες «Ανοιχτές Ομάδες» (στο προφίλ τους), ήτοι «… …..» και «………..» και συγκεκριμένα,την1.2.2014 σε απάντηση της επί σχολίων τρίτων προσώπων «………. ονομάζεται ο ιδιοκτήτης», στις 6.2.2014ότι: «Από το Δεκέμβριο του 2012, πριν ακόμη πέσει μια πέτρα στο νέο ξενοδοχείο του δόθηκε προκαταβολικά από τον αναπτυξιακό νόμο (από δικά μας χρήματα) το ποσό … των 510.000,00 euro». Επίσης αποδείχθηκε ότι η εναγόμενη εκτός των ως άνω δημοσιεύσεων της στις 4.2.2014 απέστειλε η ίδια (ως συντάκτρια) επιστολή της στον εκδότη της ηλεκτρονικής εφημερίδας του Πειραιά «……», η οποία και δημοσιεύθηκε υπό τον τίτλο: «……………», μεταξύ άλλων παρεμβάσεων για τους παραδοσιακού οικισμούς της Μάνης και αυτός της ….., αλλά και το ανωτέρω κείμενο, που ανάρτησε η εκκαλούσα στις 24.1.2014, στο προφίλ της στο facebook. Άλλα σχόλια της εκκαλούσας από όσα δέχθηκε η εκκαλουμένη, δεν αποδείχθηκε ότι αναρτήθηκαν από τα προσκομιζόμενα έγγραφα. Εξάλλου, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι η ….. είναι ένας από τους πιο αξιόλογους οχυρωματικούς οικισμούς της χερσονήσου της Μάνης, όπου το φυσικό περιβάλλον, σε συνδυασμό με τα αρχαία κατάλοιπα, τις βυζαντινές εκκλησίες και τους παραδοσιακούς οικισμούς, την καθιστούν ένα τοπίο με μοναδική φυσιογνωμία και ανεκτίμητη πολιτιστική αξία, έχει δε, χαρακτηρισθεί ως τόπος χρήζων ειδικής προστασίας. Ο σημερινός οικισμός στον λόφο διαμορφώθηκε κυρίως μετά τον 18° αιώνα, άκμασε στο β´ μισό του 19ου αιώνα και άρχισε να φθίνει στις αρχές του 20ου αιώνα. Τα περισσότερα κτίρια του χωριού (60%) κτίστηκαν μεταξύ 1840 και 1900. Από κτιριολογική άποψη, τα 90 περίπου κύρια κτίσματα κατοικίας διακρίνονται σε 40 μονώροφα και διώροφα παλιά μανιάτικα σπίτια, σε 35 διώροφα, τριώροφα και τετραώροφα πυργόσπιτα και σε 15 μονώροφα και διώροφα νεώτερα σπίτια. Τα κύρια κτίσματα, τα συνοδεύουν 40 μονώροφα και διώροφα βοηθητικά προσκτίσματα. Από το έτος 1975 έως το έτος 1980 έγινε μια προσπάθεια από τον E.O.T. αξιοποίησης του οικισμού με επεμβάσεις αποκατάστασης παλιών κελυφών για τουριστική εκμετάλλευση, πλέον δε, ο οικισμός δίνει την εικόνα εγκατάλειψης και μαρασμού και ελάχιστη νέα δόμηση έχει πραγματοποιηθεί. Ο πρώτος εφεσίβλητος ……….. και ο γιος του ….. κατά το έτος 2009 αποφάσισαν να προχωρήσουν σε αξιοποίηση των ανωτέρω αναφερομένων δύο όμορων οικοπέδων, στη ….. του Νομού Λακωνίας, επιφανείας 1.290 τ.μ. και 1.149 τ.μ. αντίστοιχα, ανεγείροντας δύο μικρής κλίμακας ξενοδοχειακές μονάδες τριών αστέρων, συνεχούς λειτουργίας και προς το σκοπό αυτό υπέβαλαν προς την 5η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων δύο αιτήσεις με συνημμένες αρχιτεκτονικές μελέτες, προκειμένου να εκδοθεί άδεια για την ανέγερση των ξενοδοχειακών μονάδων. Η 5η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, με το με αριθμό πρωτ. ……/31.8.2009 έγγραφό της προς την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δυτικής Ελλάδος, αφού έκρινε εαυτή αναρμόδια, διότι τα ανωτέρω οικόπεδα βρίσκονταν εντός του ανωτέρω οικισμού, ο οποίος ήταν χαρακτηρισμένος ως παραδοσιακός τόπος, που έχρηζε ειδικής κρατικής προστασίας, παρέπεμψε τις εν λόγω αιτήσεις, στην ανωτέρω υπηρεσία (ΥΝΕΜΤΕΔΕ). Παράλληλα της γνωστοποίησε, αφενός ότι δεν υπάρχουν ορατές αρχαιότητες εντός των ανωτέρω οικοπέδων κατόπιν αυτοψίας που διενήργησε, αφετέρου δε, ότι διατηρεί επιφυλάξεις ως προς την προτεινόμενη λύση για το ένα εκ των ανωτέρω οικοπέδων και δη αυτό το οποίο περιείχε ερειπωμένη οικία (το παλαιό ελαιοτριβείο), ενόψει της μεγάλης κλίσης του εδάφους και επιπλέον, διότι τα κτίσματα του ξενοδοχείου συνιστούν μεγάλη οικοδομική παρέμβαση από άποψη κλίμακας, ογκοπλαστικής και μορφολογικής αλλοίωσης στον ιδιαίτερο χαρακτήρα του οικισμού. Παράλληλα, υποδείκνυε, για την περίπτωση που η ανωτέρω υπηρεσία προέβαινε σε έγκριση των μελετών, και κάποιους όρους, που κατά την κρίση της έπρεπε να τεθούν. Η ανωτέρω υπηρεσία, διαβίβασε τους σχετικούς φακέλους με τις απόψεις της στη Διεύθυνση Αναστήλωσης Νεωτέρων και Σύγχρονων Μνημείων και εκείνη προς τη Διεύθυνση Νεώτερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς, η οποία, αφού εξέτασε το θέμα, το εισήγαγε για γνωμοδότηση στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεώτερων Μνημείων (Κ.Σ.Ν.Μ.), κατά το ν. 3028/2002, λόγω του ότι ο οικισμός της ….. ήταν χαρακτηρισμένος, όπως προαναφέρθηκε, ως τόπος που έχρηζε ειδικής κρατικής προστασίας, με την με αριθμό Α/Φ31/2206/209/19.4.1976 υπουργική απόφαση «προς τον σκοπό διατηρήσεως του ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού χαρακτήρα του οικισμού της ….. Μάνης», κατόπιν νομοθετικής εξουσιοδότησης κατά τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 1469/1950. Το ανωτέρω Κεντρικό Συμβούλιο, με το με αριθμό 16/2.9.2010 πρακτικό του, γνωμοδότησε ομόφωνα υπέρ της έγκρισης των μελετών ανέγερσης των ανωτέρω ξενοδοχειακών μονάδων. Επιπλέον, σύμφωνα με το πρακτικό αυτό, «η ξενοδοχειακή μονάδα (Ι) θα αναγείρονταν σε οικόπεδο με έντονο μακρόστενο σχήμα εμβαδού 1290 τ.μ. περίπου. Στο νοτιοδυτικό άκρο του ευρίσκεται ερειπωμένο ασκεπές ελαιοτριβείο, το οποίο αποτελείται από ένα ισόγειο πέτρινο κτίσμα εμβαδού 105,5 τ.μ. Το οικόπεδο είναι σε κλίση και είναι διαμορφωμένο σε δυο επίπεδα υψομετρικής διαφοράς από 2 έως 4 μ. Τα κτίρια (δυο ισόγεια και δυο διώροφα) τοποθετούνται στο δυτικό τμήμα του οικοπέδου σε άμεση σχέση με τα υφιστάμενα κτίρια (ελαιοτριβείο και όμορη ιδιοκτησία οικίας ……), ώστε να δημιουργείται η χαρακτηριστική στη Μάνη πυκνή και συνεχής χωροταξική οργάνωση. Το ένα συγκρότημα αναπτύσσεται σε σχέση με το ελαιοτριβείο και το άλλο σε σχέση με την όμορη ιδιοκτησία. Το κάθε συγκρότημα διασπάται με τη σειρά του σε επιμέρους ορθογώνιους όγκους που συνδέονται μεταξύ τους με λιακούς και επιχωματωμένες κλίμακες… Η ξενοδοχειακή μονάδα (II) θα ανεγείρονταν σε οικόπεδο 1149 τ.μ. σχήματος επιμήκους ανοιχτού πετάλου και αποτελείται από δύο διαδοχικά επίπεδα (πεζούλες ή λούρες) υψομετρικής διαφοράς από 2 έως 4 μ… Διασπάται σε τρεις βασικούς όγκους διατεταγμένους κατά μήκος του οικοπέδου συνδεόμενους μεταξύ τους με αυλές και επιχωματωμένες κλίμακες». Το ως άνω Συμβούλιο, αφού έλαβε υπόψη του τις επιφυλάξεις που, κατά τα ανωτέρω, τέθηκαν από άλλες υπηρεσίες, ενέκρινε ως προς τις επίδικες μονάδες, οι οποίες ευρίσκονται στην περιφέρεια του οικισμού, μια μορφολογία συμβατή μεν προς τον οικισμό, πλην σε χαμηλότερη κλίμακα, η οποία θα διέκρινε τα νέα κτίρια σε σχέση με τους χαρακτηριστικούς πύργους της …., που ευρίσκονται στο συνεκτικό τμήμα του οικισμού, ώστε να γίνεται αντιληπτό ότι πρόκειται περί νέων κατασκευών και να μην προκαλείται αλλοίωση της αυθεντικότητας αυτού (οικισμού). Στην ίδια επίσης συνεδρίαση κρίθηκε το ζήτημα εάν τα επίδικα κτίσματα ευρίσκονταν εντός ή εκτός των ορίων του οικισμού της ….., καθόσον αυτός δεν έχει οριοθετηθεί, η δε ένταξη των γηπέδων εντός ή εκτός του οικισμού επηρεάζει τους όρους δόμησης αυτών. Περαιτέρω προέκυψε, από το οικείο πρακτικό του Κ.Σ.Ν.Μ. ότι υποβλήθηκε από τους ενδιαφερόμενους, το θεωρημένο από 16.2.2009 τοπογραφικό, όπου εμφανίζονταν τα εν λόγω γήπεδα δομούμενα υπό τους όρους δόμησης των πολεοδομικών διατάξεων, που ισχύουν στην περιοχή για την εντός ορίων οικισμού δόμηση. Σε σχετική δε, ερώτηση μέλους του Κ.Σ.Ν.Μ. προς τους τελευταίους, οι οποίοι παραστάθηκαν κατά την ως άνω συνεδρίαση για το πως έλαβε χώρα η ως άνω τοποθέτηση των γηπέδων, δεδομένου ότι τα ακίνητα αυτά ευρίσκονταν στην περιφέρεια του οικιστικού συνόλου, δόθηκε η εξήγηση ότι η βεβαίωση χορηγήθηκε κατόπιν ελέγχου και αυτοψίας από την πολεοδομική υπηρεσία. Ακολούθως, εκδόθηκε η απόφαση ΥΠΠΟ/ΔΝΣΑΚ/96025/2151/5.11.2010 του Υπουργού Πολιτισμού, με την οποία εγκρίθηκαν οι ανωτέρω μελέτες, καθόσον, δεχόμενη την ανωτέρω γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεώτερων Μνημείων, τα προτεινόμενα κτίρια, μορφολογικά και ογκοπλαστικά, εναρμονίζονται με τον υπάρχοντα οικισμό, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν τεθεί στην οικεία μελέτη οι όροι του π.δ/τος 19.10.1978, όπως τροποποιήθηκε με το π.δ. 18.4.1994 και δη, οι εξωτερικές τοιχοποιίες των κτιρίων να κατασκευαστούν από εμφανή φέρουσα λιθοδομή με τοπικό λίθο, τα κονιάματα που θα χρησιμοποιηθούν για το αρμολόγημα των εμφανών λιθοδομών να είναι συμβατά με τα παραδοσιακά πρότυπα ως προς τη σύνθεση και την απόχρωση, τα εξωτερικά κουφώματα να είναι ξύλινα και η επίστρωση των εξωτερικών δαπέδων να γίνει από σχιστόπλακες στην απόχρωση της πέτρας της περιοχής. Παράλληλα, μετά τη σύσταση της δεύτερης εφεσίβλητης – ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία ………….», μέλος της οποίας ήταν ο πρώτος εφεσίβλητος σε ποσοστό 10% και οι δύο γιοι του σε ποσοστό 45% ο καθένας, η τελευταία υπέβαλε αίτηση προς τη Διεύθυνση Σχεδιασμού και Ανάπτυξης της Περιφέρειας Πελοποννήσου, προκειμένου να επιδοτηθεί το ανωτέρω έργο, υπαγόμενο στις διατάξεις του ν. 3299/2004. Το αίτημα αυτό έγινε δεκτό, με την απόφαση 7629/1270/ΠΕ/5/00272/Ε/238808/Ν.3299/2004/19.3.2010 του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Ακολούθως, κατόπιν των από 17.5.2011 και 11.8.2011 αιτήσεων της ως άνω ομόρρυθμης εταιρείας, η οποία απέκτησε και την κυριότητα των ανωτέρω οικοπέδων, ζητήθηκε από το Τμήμα Πολεοδομίας του Δήμου Ανατολικής Μάνης η χορήγηση οικοδομικών αδειών προς ανέγερση των ανωτέρω ξενοδοχειακών μονάδων και εκδόθηκαν αντίστοιχα οι οικοδομικές άδειες …../16.11.2011 και …../18.10.2012. Σημειωτέον ότι κατόπιν άσκησης από τον ιδιοκτήτη όμορης του ανωτέρω οικοπέδου ιδιοκτησίας (………..) αίτησης ακύρωσης κατά της δεύτερης από τις παραπάνω οικοδομικές άδειες, ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Τριπόλεως, το τελευταίο με την απόφαση 618/2016, δέχθηκε την αίτηση ακύρωσης, με το σκεπτικό σκέψη ότι πέραν της έγκρισης του Υπουργού Πολιτισμού απαιτούνταν η προηγούμενη αδειοδότηση και από την Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου, η οποία δεν είχε ληφθεί. Ωστόσο, η απόφαση αυτή εξαφανίσθηκε με την απόφαση 681/2018 του Συμβουλίου της Επικρατείας, μετά από έφεση της παραπάνω ομόρρυθμης εταιρείας, επειδή, στις περιπτώσεις ανέγερσης κτιρίων εντός παραδοσιακού τμήματος πόλης, η εναρμόνιση του κτιρίου με τον αρχαιολογικό και πέριξ αυτού χώρο, ελέγχεται από τον Υπουργό Πολιτισμού και δεν απαιτείται έλεγχος της μελέτης κατασκευής έργου και από την ΕΠΑΕ. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι, στις 21.3.2014, η εκκαλούσα, ο μετέπειτα σύζυγός της ………, ο οποίος τυγχάνει κύριος όμορης ιδιοκτησίας σε σχέση με το πρώτο ανωτέρω οικόπεδο επί του οποίου ανεγείρονταν η ανωτέρω ξενοδοχειακή μονάδα και στις 8.12.2012, ο …………., επίσης ιδιοκτήτης όμορης ιδιοκτησίας, υπέβαλαν προς τον Υπουργό Πολιτισμού αιτήσεις θεραπείας, ζητώντας την ανάκληση της ανωτέρω ΥΠΠΟ/ΔΝΣΑΚ/96025/2151/5.11.2010 απόφασής του, με την οποία εγκρίθηκαν οι μελέτες των υπό ανέγερση κτηρίων. Επί των αιτήσεων αυτών εκδόθηκε η με αριθμό ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΜΤΕ/ΔΙΝΕΣΑΚ/125030/14160/760/5.6.2014 απορριπτική απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία στηρίχθηκε στη γνωμοδότηση 7/8.5.2014 του Κ.Σ.Ν.Μ. και στη συνημμένη εισήγηση της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Νεώτερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς (ΔΙ.ΝΕ.Σ.Α.Κ.) του Υπουργείου (Πολιτισμού).Στο ίδιο επίσης πρακτικό εξετάσθηκε το ζήτημα του παλαιού ελαιοτριβείου, όπου κρίθηκε ότι δεν έχει χαρακτηρισθεί με βάση τις διατάξεις της αρχαιολογικής νομοθεσίας και ότι έχει υποστεί πολλαπλές επεμβάσεις και αλλοιώσεις, μεταξύ άλλων με την αντικατάσταση της κεραμοσκεπής με πλάκα μπετόν, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η τεκμηρίωση της αρχικής μορφής του, ότι διατηρείται το βασικό αρχιτεκτονικό στοιχείο του, ήτοι η θολωτή λιθόκτιστη οροφή, χωρίς να μπορεί να τεκμηριωθεί η κατάσταση του προσκτίσματος πριν από την καθαίρεση του. Προς θεμελίωση των ανωτέρω εξετάσθηκαν και λήφθηκαν υπόψη και νέα στοιχεία και συγκεκριμένα σχέδια συνταχθέντα το έτος 1994 στο πλαίσιο προγράμματος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, φωτογραφία του έτους 2007, καθώς και αυτοψία, η οποία έγινε στις 13.3.2014, από μηχανικό της ΔΙ.ΝΕ.Σ.Α.Κ. Επιπλέον, αποδείχθηκε ότι ενώπιον της ως άνω επιτροπής εξετάσθηκαν διεξοδικά και απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί περί ανακρίβειας των υποβληθέντων τοπογραφικών διαγραμμάτων από πλευράς εφεσίβλητων ως προς την αποτύπωση του ελαιοτριβείου και όμορων δομημένων χώρων και της ανακρίβειας άλλων υποβληθέντων στοιχείων, όπως των φωτορεαλιστικών απεικονίσεων, ενώ ακούστηκε και η άποψη της εκκαλούσας και του ιδιοκτήτη όμορης ιδιοκτησίας ……….. Κατά της εν λόγω απορριπτικής απόφασης της διοίκησης, οι ανωτέρω άσκησαν αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας. Μετά την άσκηση της αίτησης ακύρωσης αυτής, εκδόθηκε και η με αριθμό ΥΠΠΟ/ΥΝΕΜΤΕΔΕΠΝΙ/Φ12-ε/9.11.2015 απόφαση, υπογεγραμμένη από τον Αναπληρωτή Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δυτικής Ελλάδας Πελοποννήσου και Νοτίου Ιονίου του Υπουργείου Πολιτισμού, με την οποία εγκρίθηκε, μετά από γνωμοδότηση του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων, τροποποιημένη μελέτη ανέγερσης των ως άνω ξενοδοχειακών μονάδων (εγκρίθηκαν μικρής έκτασης αλλαγές στις ξενοδοχειακές μονάδες: α) στη νότια μονάδα η σμίκρυνση διαστάσεων εξωτερικών ανοιγμάτων, η διάνοιξη νέων, η κατασκευή κλιμάκων, η αλλαγή των θέσεων των κτιρίων Β και Γ, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η επιχωμάτωση του φυσικού εδάφους, η κατασκευή περιτοίχισης, η αύξηση στηθαίων βεραντών, η κατασκευή πέτρινης σκάλας και η κατασκευή στηθαίων και β) στη βόρεια, μονάδα η μείωση της επιφάνειας της προσθήκης στο ελαιοτριβείο, προκειμένου να αποκατασταθεί επίκοινη δίοδος προς την όμορη ιδιοκτησία, η μετατροπή των τετραγωνικών της προαναφερόμενης προσθήκης σε προσθήκη καθ’ ύψος, με ταυτόχρονη υποβίβαση της στάθμης του υπογείου, η μετατόπιση κλίμακας, οι μικρομετατροπές σε αναλημματικούς τοίχους και ξερολιθιές του περιβάλλοντος χώρου και η κατάργηση μίας πόρτας εισόδου). Με την απόφαση 2221/2017 του Συμβουλίου της Επικρατείας, απορρίφθηκε η ανωτέρω αίτηση ακύρωσης, που άσκησε, μεταξύ άλλων και η εκκαλούσα, αφού κρίθηκε ότι τα θέματα προστασίας του οικισμού της ……, βάσει των διατάξεων της νομοθεσίας περί πολιτιστικής κληρονομιάς (ν.1469/1950) ανήκουν στη γνωμοδοτική αρμοδιότητα του Κ.Σ.Ν.Μ., το οποίο αρμοδίως επιλήφθηκε, τόσο κατά την έκδοση της αρχικής εγκριτικής απόφασης, όσο και κατά την εξέταση των αιτήσεων θεραπείας. Εξάλλου, κρίθηκε ότι οι εγκριθείσες τροποποιητικές εργασίες επί των ανεγειρόμενων ξενοδοχειακών μονάδων συνιστούν λεπτομερειακές κτιριακές διευθετήσεις, δεν αποτελούν «μείζονα» επέμβαση και αρμοδίως εγκρίθηκαν από τον Αναπληρωτή Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Νεότερων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δυτικής Ελλάδας Πελοποννήσου και Νοτίου Ιονίου του Υπουργείου Πολιτισμού, μετά από γνωμοδότηση του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων και όχι από τον Υπουργό Πολιτισμού, μετά από γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων. Εξάλλου, το γεγονός ότι έγιναν τροποποιήσεις στις ως άνω ξενοδοχειακές μονάδες, δεν σημαίνει ότι οι υπάρχουσες άδειες δεν ήταν νόμιμες, ωστόσο, χρειάζεται έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες και για τις ήσσονος σημασίας ή μικρής κλίμακας τροποποιήσεις – εργασίες και όχι μόνο για μείζονες τροποποιήσεις. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκρινε όμοια, έστω και με ελλιπή αιτιολογία, η οποία συμπληρώνεται μ’ αυτήν της παρούσας (άρθρο 534 του Κ.Πολ.Δ.), ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει να απορριφθεί, το περί του αντιθέτου σκέλος του δεύτερου λόγου της έφεσης ως αβάσιμο. Σε συνέχεια του παραπάνω σκέλους του ίδιου λόγου της έφεσης, προβάλλεται από την εκκαλούσα ο ισχυρισμός ότι εάν δεν είχε λάβει χώρα η ως άνω τροποποίηση της μελέτης κατασκευής των ξενοδοχειακών μονάδων τους και των οικοδομικών αδειών τους, θα είχε γίνει δεκτός ο λόγος ακύρωσής τους από το ΣτΕ. Και ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος, διότι το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε τον προβαλλόμενο ισχυρισμό ότι επετράπη η επέκταση του ισογείου χώρου προς τον υφιστάμενο πύργο του συζύγου της εκκαλούσας …….., με αποτέλεσμα ο τοίχος του νέου χώρου να εφάπτεται με τον τοίχο του λιακού του πύργου που περικλείει τα κατώγια του, καθώς και τον ισχυρισμό ότι η ύπαρξη των κτισμάτων αυτών απεκρύβη από το υποβληθέν τοπογραφικό διάγραμμα. Ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε προεχόντως, επειδή, κατά τα ανωτέρω, από την περιγραφή των τροποποιητικών εργασιών που εγκρίθηκαν το 2015, δεν εγκρίνεται πλέον η επαφή της υπερυψωμένης αυλής του πυργόσπιτου του ………. με το προς ανέγερση κτίσμα στο παλαιό ελαιοτριβείο, καθώς παρεμβάλλεται ένας σκεπής διάδρομος (επίκοινη δίοδος) ανάμεσά τους. Επιπλέον όμως, προβλήθηκε και η αιτίαση πως η από 5.11.2010 εγκριτική απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού εκδόθηκε βάσει ανακριβών τοπογραφικών διαγραμμάτων, τα οποία είτε δεν αποτύπωσαν ορθώς, είτε απέκρυψαν πλήρως στοιχεία του δομημένου χώρου του όμορου γηπέδου, όπου βρίσκεται ο πύργος ιδιοκτησίας του ………..– συζύγου της εκκαλούσας, με αποτέλεσμα η απόφαση του ίδιου Υπουργού, που απέρριψε με μη νόμιμη και επαρκή αιτιολογία τις αιτήσεις θεραπείας κατά της αρχικής εγκριτικής απόφασης να πρέπει να ακυρωθεί, όπως και οι οικοδομικές άδειες και η τροποποιητική απόφαση της 9.11.2015. Και η αιτίαση αυτή απορρίφθηκε με την απόφαση 2221/2017 του ΣτΕ, ως απαράδεκτη ως προς το σκέλος της με το οποίο πλήττονταν οι μη προσβαλλόμενες οικοδομικές άδειες και κατά τα λοιπά ως αβάσιμη. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκρινε όμοια, έστω και με ελλιπή αιτιολογία, η οποία συμπληρώνεται μ’ αυτήν της παρούσας (άρθρο 534 του Κ.Πολ.Δ.), ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο και το σκέλος αυτό του δεύτερου λόγου της έφεσης. Εξάλλου, το γεγονός ότι ανοίχτηκε εργοταξιακός δρόμος για την εξυπηρέτηση του έργου, ο οποίος μετά το πέρας των εργασιών επρόκειτο να αποκατασταθεί –διαμορφωθεί, σύμφωνα με τη μελέτη, είχε την έγκριση των αρμόδιων υπηρεσιών, όπως προκύπτει από τα δύο με ημερομηνία 4.4.2013 έγγραφα της προϊσταμένης της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δυτικής Ελλάδος, τα 1418, ……/7.5.2013 και ……/7.5.2013 έγγραφα της Ε´ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, το ……/17.6.2013 έγγραφο του Τμήματος Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Ανατολικής Μάνης και το …../15.7.2013 έγγραφο του ίδιου ως άνω Δήμου. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκρινε έτσι, έστω και με ελλιπή αιτιολογία, που συμπληρώνεται μ’ αυτήν της παρούσας (άρθρο 534 του Κ.Πολ.Δ.), ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει να απορριφθεί το σχετικό σκέλος του δεύτερου λόγου της έφεσης, ως αβάσιμο. Εξάλλου, ως προς την αιτίαση ότι οι επίδικες ξενοδοχειακές μονάδες ανεγείρονται με βάση τους όρους δόμησης που ισχύουν για την εντός ορίων οικισμού δόμηση, χωρίς να έχει προηγηθεί η διαπίστωση από τα αρμόδια πολεοδομικά όργανα βάσει αυτοψίας και κατόπιν σύνταξης αιτιολογημένης τεχνικής έκθεσης ότι το ακίνητο ευρίσκεται εντός των ορίων του οικισμού της ……, επίσης κρίθηκε από το ως άνω ανώτατο ακυρωτικό πως η σχετική παρεμπίπτουσα κρίση της Διοίκησης προέκυψε κατόπιν αυτοψίας των αρμόδιων οργάνων της Πολεοδομικής Υπηρεσίας και βάσει ειδικής επισημείωσης επί εγκεκριμένου τοπογραφικού διαγράμματος είναι νόμιμα και ειδικά αιτιολογημένη και δεν απαιτούνταν για την έκδοση των σχετικών πράξεων η προηγούμενη συνολική οριοθέτηση του οικισμού, μέχρι την πραγματοποίηση της οποίας εγκύρως εκδίδονται σχετικές διοικητικές πράξεις, με βάση τέτοια παρεμπίπτουσα κρίση. Επομένως, οι εφεσίβλητοι είχαν λάβει τις απαιτούμενες εγκρίσεις και άδειες τηρώντας τη νόμιμη διοικητική διαδικασία, ενώ οι οικοδομικές άδειες …../2011 και …../2012 ήταν νόμιμες και εξακολουθούν να βρίσκονται σε ισχύ. Τέλος, αποδείχθηκε ότι για την ανέγερση των ανωτέρω καταλυμάτων, στις 21.12.2012 λήφθηκε από την εγκριθείσα επιδότηση, μόνο το ποσό των 510.000 ευρώ, από την περιφέρεια Πελοποννήσου και ύστερα από την κατάθεση εγγυητικής επιστολής, χωρίς να έχει ληφθεί άλλο ποσό από την επιδότηση, όπως προκύπτει από το με ημερομηνία 19.9.2017 έγγραφο του Τμήματος Κινήτρων Περιφερειακής Ανάπτυξης της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Κατόπιν τούτων, οι παραπάνω αναρτήσεις (από το σημείο «Η απορία του επισκέπτη έως μπαίνουν με μεγάλη βιασύνη όλες οι υπογραφές!!!») και σχόλια της εκκαλούσας, κατά το ουσιώδες τους περιεχόμενο, συνιστάμενο στο ότι έκδοση των απαιτούμενων αδειών ανέγερσης των ξενοδοχειακών συγκροτημάτων στη …… είχε γίνει με παράνομο τρόπο και κατά παράβαση των όρων δόμησης της περιοχής, ότι τα πυργόσπιτα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής που αποτυπώνονταν στις μελέτες και οι οποίες εγκρίθηκαν δεν ήταν σύμφωνα με τους όρους δόμησης της περιοχής, ότι η επιδότηση που εγκρίθηκε ανερχόταν στο ποσό των 1.800.000 ευρώ, το οποίο μάλιστα φερόταν πως είχε εισπραχθεί προκαταβολικά, ότι σ’ αυτήν (επιδότηση) περιλαμβάνεται και η αξία του οικοπέδου, η οποία παρουσιάστηκε ως υπέρογκη, για να φτάσει σχεδόν τα δυο εκατομμύρια ευρώ το ποσοστό της επιδότησης που αναλογεί στο Κράτος και εισπράχθηκε προκαταβολικά, ότι η 5η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων ήταν αρμόδια για την έγκριση των μελετών ανέγερσης των εν λόγω οικοδομών, αρμοδιότητα η οποία σκοπίμως της αφαιρέθηκε, ενώ αυτή είχε γνωμοδοτήσει αρνητικά ως προς το αίτημα έγκρισης των ανωτέρω μελετών και ότι οι εφεσίβλητοι χρησιμοποίησαν ψευδή στοιχεία προς έκδοση των ανωτέρω αδειών ανέγερσης της εν λόγω οικοδομής, δεν ανταποκρίνονταν στην αλήθεια, ήταν ψευδή και ικανά να βλάψουν την τιμή, την υπόληψη και την εν γένει προσωπικότητα του πρώτου εφεσίβλητου. Αντίθετα, αποδείχθηκε ότι για την έκδοση των απαιτούμενων αδειών ανέγερσης των ξενοδοχειακών του συγκροτημάτων είχε τηρηθεί τη νόμιμη διαδικασία, οι ανωτέρω άδειες έγκρισης των μελετών ανέγερσης των ξενοδοχειακών συγκροτημάτων και οικοδομικών αδειών αυτών εκδόθηκαν σύμφωνα με τους όρους δόμησης της περιοχής, ότι τα πυργόσπιτα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής που αποτυπώνονταν στις μελέτες, οι οποίες εγκρίθηκαν, ήταν σύμφωνα με τους όρους δόμησης της περιοχής, ότι η επιδότηση που εγκρίθηκε ανερχόταν στο ποσό των 1.020.000 ευρώ, από το οποίο είχε ληφθεί μόνο το ήμισυ και μάλιστα με την καταβολή αντίστοιχης εγγυητικής επιστολής Τράπεζας και είχαν προχωρήσει οι οικοδομικές εργασίες, ότι η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων δεν ήταν αρμόδια για την έγκριση των μελετών ανέγερσης των εν λόγω οικοδομών, αναρμοδιότητα την οποία η ίδια διαπίστωσε και παρέπεμψε την έγκριση των αιτήσεων στο αρμόδιο όργανο, διατυπώνοντας άποψη όχι όμως, στο πλαίσιο γνωμοδότησης, ενώ δεν χρησιμοποιήθηκαν ψευδή στοιχεία, για την έγκριση των ανωτέρω μελετών ανέγερσης των ενδίκων οικοδομών. Τα ανωτέρω αφορούσαν στο πρόσωπο του πρώτου εφεσίβλητου, αντίθετα με όσα υποστηρίζει η εκκαλούσα. Άλλωστε αναφερόταν το όνομά του σε σχόλιο της τελευταίας κάτω από το κείμενό της και σε απάντηση σχολίων τρίτων ως «……… ονομάζεται ο ιδιοκτήτης», όπως και στο συνημμένο στην ανάρτησή της έγγραφο …../31.6.2009 της 5ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, που ανάρτησε στις 6.2.2014. Επιπλέον,ήταν ικανά και πρόσφορα να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη του (πρώτου εφεσίβλητου), όπως και την έβλαψαν, καθόσον περιέχουν αμφισβήτηση εν γένει της προσωπικής του εντιμότητας, εμφανίζοντας αυτόν μεταξύ άλλων ως ένα άτομο ανέντιμο, διαπλεκόμενο και μετερχόμενο δόλια μέσα, προκειμένου να επιτύχει ίδιον όφελος σε βάρος μάλιστα του φυσικού περιβάλλοντος και της ιδιαίτερης πατρίδας του, κατέχοντας παράνομες άδειες οικοδόμησης, παραπλανώντας τη Διοίκηση προκειμένου να τις εκδώσει, δίχως καμία ευαισθησία για την ιστορική ταυτότητα της ……, με μοναδικό σκοπό να υλοποιήσει επένδυση, με αποκλειστικό γνώμονα το εύκολο κέρδος εις βάρος του δημοσίου και του περιβάλλοντος. Το ψεύδος των ανωτέρω αναρτήσεων και σχολίων της εκκαλούσας κρίθηκε άλλωστε και με την απόφαση 386, 392/2021 του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Πειραιώς, όπου κατηγορούνταν η εκκαλούσα για την πράξη της συκοφαντικής δυσφήμισης, άπαξ και κατ’ εξακολούθηση, κατόπιν εγκλήσεως του πρώτου εφεσίβλητου, ωστόσο, απαλλάχθηκε (η εκκαλούσα), αφού κρίθηκε ότι δεν γνώριζε το ψεύδος αυτών και έγινε δεκτή η ένσταση του άρθρου 367 Π.Κ., που πρόβαλε, περί ύπαρξης δικαιολογημένου ενδιαφέροντος. Σημειωτέον ότι το Δικαστήριο τούτο συνεκτιμά την αθωωτική αυτή απόφαση, χάριν σεβασμού του τεκμηρίου αθωότητας, όμως, η υποχρέωση συνεκτιμήσεως δεν ισοδυναμεί σε καμία περίπτωση με δέσμευση του από την αθωωτική ποινική απόφαση (Ολ.Α.Π. 4/2020 ιστοσελίδα Αρείου Πάγου). Κατόπιν τούτων, παρέλκει η εξέταση του τέταρτου λόγου της έφεσης, με τον οποίο επαναφερόταν το αίτημα περί αναβολής της συζήτησής της, κατ’ άρθρο 250 του Κ.Πολ.Δ., έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης επί της ανωτέρω έγκλησης του πρώτου εφεσίβλητου. Επομένως, η εκκαλουμένη, με την οποία κρίθηκε ότι οι ανωτέρω αναρτήσεις και σχόλια της εκκαλούσας ήταν ψευδείς, έστω και με ελλιπή εν μέρει αιτιολογία, η οποία συμπληρώνεται μ’ αυτήν της παρούσας (άρθρο 534 του Κ.Πολ.Δ.), ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει να απορριφθεί ο περί του αντιθέτου λόγος της έφεσης ως αβάσιμος. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι η εκκαλούσα είχε γνώση του ψεύδους των ανωτέρω αναρτήσεων και σχολίων της, αφού, ως προς το ύψος της επιδότησης ανάρτησε ψευδώς ότι λήφθηκε ποσό 1.800.000 ευρώ (σε σχόλια μάλιστα κάτω από την ανάρτησή της αναφέρει ότι το ποσό έφτασε σχεδόν τα 2.000.000 ευρώ), χωρίς να έχει κάποιο στοιχείο προς τούτο, ενώ είχε ληφθεί μόνο αυτό των 510.000 ευρώ. Εξάλλου και η αναφορά ότι η λήψη του ανωτέρω ποσού ως επιδότηση, καθώς και η έκδοση των οικοδομικών αδειών δικαιολογείται, όχι επειδή τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες, αλλά, επειδή υπάρχει πλήρης κρατική ασυλία από τις τοπικές αρχές και την κεντρική διοίκηση, καθώς στο παρελθόν ο πρώτος εφεσίβλητος υπήρξε και υποψήφιος της «………..» στο νομό Λακωνίας και …… της Σπάρτης, χωρίς τούτο (ότι δεν τηρήθηκαν οι δέουσες διαδικασίες) να επιρρωνύεται από κάποια απτά αποδεικτικά στοιχεία. Στη συνέχεια, θεωρεί ως δεδομένο ότι η οικονομική ευρωστία του πρώτου εφεσίβλητου και οι υψηλές γνωριμίες που διαθέτει, του επιτρέπουν να κινείται με άνεση στο διεφθαρμένο σύστημα διοίκησης και ότι είναι γεγονός πως του ανοίγονται διάπλατα όλες οι πόρτες και μπαίνουν με μεγάλη βιασύνη, όλες οι υπογραφές, επίσης, χωρίς τούτο να προκύπτει από κάποια αποδεικτικά στοιχεία. Επιπλέον, στις αναρτήσεις που ακολουθούν το από 24.1.2014 κείμενό της, κάνει λόγο για παρανομία που βγάζει μάτι, για έγκλημα, για βεβαιότητα των αυθαιρεσιών και για παρανομία των οικοδομικών αδειών, με βάση την αρνητική γνωμοδότηση της 5ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, η οποία φέρεται ότι ήταν καταπέλτης κατά της αυθαιρεσίας αυτής, αλλά παρακάμφθηκε από τα ανώτερα κλιμάκια των κεντρικών υπηρεσιών, στοιχεία τα οποία γνώριζε ότι είναι ψευδή, αφού από την ανάγνωση του σχετικού εγγράφου, της ως άνω Εφορίας, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω και είχε στην κατοχή της, προέκυπτε η αναρμοδιότητά της και ότι δεν διατύπωνε άποψη στο πλαίσιο γνωμοδότησης. Επίσης, η ανάρτησή της ότι η έγκριση για τις εργασίες πιθανόν να δόθηκε με ψευδή ή ελλιπή στοιχεία, διαψεύστηκε, όχι μόνο από τις αρμόδιες αρχές, αλλά και από την απόφαση του ΣτΕ. Σημειωτέον ότι ο ισχυρισμός της εκκαλούσας πως, για να συντάξει το κείμενό της, βασίστηκε στην από 11.10.2014 εισήγηση του Αρχιτέκτονα Μηχανικού ……….. και το άρθρο της Προέδρου της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, που παρουσιάστηκε σε συνέδριο στις 16 έως 19.9.2015, δεν ευσταθεί, διότι τα τελευταία είναι πολύ μεταγενέστερα του κειμένου της, ανεξαρτήτως του ότι εκφράζουν την επιστημονική άποψη του γράφοντος (το πρώτο ότι εμποδίζεται η θέα προς τον οικισμό, ότι ενώ το μεγαλύτερο μέρος του οικοπέδου βρίσκεται εκτός των ορίων του οικισμού, το πολεοδομικό γραφείο δέχθηκε το χώρο ως εντός σχεδίου και το δεύτερο ότι η κατασκευή των εφεσίβλητων καταστρέφει το τοπίο και την εικόνα του οχυρωμένου χωριού), τηρούν το αναγκαίο μέτρο, χωρίς να περιέχουν ψευδή και συκοφαντικά γεγονότα. Εξάλλου, η εκκαλούσα όφειλε, πριν αποδώσει το όνομα του πρώτου εφεσίβλητου σε δημόσια ανυποληψία, να επικαλείται στοιχεία και να περιμένει τις αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων της διοίκησης και της δικαιοσύνης. Άλλωστε, οι αναφορές της αυτές, όχι μόνο υπερέβαιναν το επιβαλλόμενο και αντικειμενικά αναγκαίο μέτρο, αλλά δεν ήταν αντικειμενικά αναγκαίες για τη δέουσα απόδοση του περιεχομένου της σκέψης της εκκαλούσας, εάν πράγματι ενεργούσε από δικαιολογημένο ενδιαφέρον. Εξάλλου, η τελευταία, εάν και γνώριζε τούτο, ως καθηγήτρια φιλόλογος με διδακτορική διατριβή και όχι ως ένας οποιοσδήποτε πολίτης, χρησιμοποίησε τον τρόπο αυτόν για να προσβάλει την τιμή του πρώτου εφεσίβλητου και όχι με τον τρόπο που θα έπραττε ο εκάστοτε γραμματέας ενός πολιτιστικού συλλόγου, που θα ήθελε να πληροφορήσει τα μέλη αυτού, αλλά και τους κατοίκους της περιοχής. Σημειωτέον ότι δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί άγνοια του ψεύδους των ανωτέρω αναφορών της εκκαλούσας στο γεγονός ότι μετά από την από 16.11.2012 έγγραφη καταγγελία όμορου σε σχέση με τα ανωτέρω οικόπεδα ιδιοκτήτη (……….) και τη διενέργεια αυτοψίας στις 10.12.2012 στο ακίνητο, για το οποίο είχε εκδοθεί η με αριθμό ……/2011 οικοδομική άδεια, διαπιστώθηκαν αυθαιρεσίες καθ’ υπέρβασή της (οικοδομικής άδειας), συνισταμένες στην κατασκευή των εξωτερικών τοιχοποιιών από πέτρα και τούβλα, αντί για εξ ολοκλήρου λιθοδομή, με αποτέλεσμα να διακοπούν οι εργασίες οικοδομής στο εν λόγω ακίνητο από 19.12.2012 έως 17.7.2013, οπότε μετά την καθαίρεση των ανωτέρω αυθαιρεσιών, επιτράπηκε η συνέχισή τους, κατόπιν δε, νέας αίτησης του ίδιου ιδιοκτήτη επήλθε νέα διακοπή εργασιών από τις 23.10.2013 μέχρι τις 5.2.2014, ύστερα από την αναθεώρηση της οικοδομικής άδειας …../2011. Και τούτο, διότι με τον τρόπο αυτό καταδεικνύεται ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες λειτουργούσαν νόμιμα και δεν δίσταζαν να διακόψουν τις εργασίες των ξενοδοχειακών μονάδων των εφεσίβλητων, όταν διαπιστωνόταν πως γίνονταν εργασίες καθ’ υπέρβαση της νομίμως εκδοθείσας άδειας. Επιπλέον, η εκκαλούσα είχε και ίδιο συμφέρον, ήτοι την εξυπηρέτηση του συζύγου της ………., λόγω της ύπαρξης όμορου κτίσματος, ιδιοκτησίας του, του οποίου η θέα περιορίζεται από τα ανεγειρόμενα κτίσματα, όπως προκύπτει από την από 25.9.2014 αγωγή του, ενώπιον του Ειρηνοδικείου Γυθείου. Κατόπιν τούτων, εφόσον αποδείχθηκε ότι το περιεχόμενο των υπό κρίση αναρτήσεων και σχολίων ήταν ψευδές και ότι η εκκαλούσα προέβη στην ανάρτησή τους εν γνώσει του ψεύδους της, θέλοντας να βλάψει την τιμή, την υπόληψη και την προσωπικότητα του πρώτου εφεσίβλητου και τη φήμη της δεύτερης, ο ισχυρισμός της, ότι ενήργησε, από το δικαιολογημένο ενδιαφέρον, κατ’ άρθρο 367 παρ.1 του Π.Κ., που συναρτάται με την ιδιότητα της ως γενικής γραμματέως της Ένωσης των απανταχού Μανιατών και της ενεργούς δραστηριότητας σε πολιτιστικούς συλλόγους για την ανάδειξη της ιστορίας, της λαογραφίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς της ιδιαίτερης πατρίδας της, είναι αβάσιμος, διότι η ύπαρξη δικαιολογημένου ενδιαφέροντος ερευνάται μόνο στις περιπτώσεις της απλής δυσφήμησης και της εξύβρισης. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκρινε όμοια, έστω και με ελλιπή αιτιολογία, η οποία συμπληρώνεται μ’ αυτήν της παρούσας (άρθρο 534 του Κ.Πολ.Δ.), ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και εφάρμοσε το νόμο και πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο περί του αντιθέτου λόγος της έφεσης. Εξάλλου, αποδείχθηκε ότι στο προφίλ της εναγόμενης στο «facebook» και σε σχετική αναζήτηση και επιλογή ως προς το έτος 2014 εξακολουθεί να εμφανίζεται στον χρήστη η προαναφερόμενη καταχώρηση – ανάρτηση της εναγόμενης με τον τίτλο «…………» με παραπομπή και στο σχετικό δημοσίευμα στην εφημερίδα «……….», όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα από τους εφεσίβλητους εκτυπωμένα με ημερομηνίες 9.11.2018 αποσπάσματα προφίλ της εκκαλούσας στο «facebook», «….. και ………..», όπως επίσης και εκτυπωμένο απόσπασμα με ημερομηνία 11.12.2018 της ανοιχτής ομάδας/ Groupfacebook «……….»), παρά τον ισχυρισμό της τελευταίας ότι αυτή οικειοθελώς έχει διαγράψει ολόκληρο το κείμενο. Έτσι, όπως έκρινε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει ν’ απορριφθεί ο περί του αντιθέτου λόγος της έφεσης ως αβάσιμος. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι οι παραπάνω αναρτήσεις και σχόλια της εκκαλούσας έβλαψαν την τιμή και την υπόληψη του πρώτου εφεσίβλητου, αφού γνώση τους έλαβε μεγάλος αριθμός προσώπων, τόσο φίλων της εκκαλούσας στο facebook, όσο και γνωστοί και φίλοι του πρώτου εφεσίβλητου και της οικογένειάς του, από την παράνομη δε, και υπαίτια αυτή συμπεριφορά της εκκαλούσας, ο υπέστη σημαντική ηθική βλάβη. Λαμβανομένων δε υπόψη των εν γένει συνθηκών τέλεσης της προσβολής, του είδους και της βαρύτητας αυτής, του έντονου ψυχικού άλγους, που του προκλήθηκε, εξαιτίας της προσβολής της προσωπικότητάς του, του βαθμού του πταίσματος της εκκαλούσας, της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων, όπως τα στοιχεία αυτά εκτιμώνται βάσει των κανόνων της κοινής πείρας και λογικής, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο πρώτος εφεσίβλητος δικαιούται ως χρηματική ικανοποίηση, το ποσό των 6.000 ευρώ, το οποίο κρίνεται εύλογο μετά τη στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων (άρθρο 932 του Α.Κ.), καθώς και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας (Ολ.Α.Π. 9/2015 στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου). Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση, επιδίκασε στον πρώτο εφεσίβλητο το ποσό των 15.000 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις. Κατά συνέπεια, εφόσον με το δεύτερο λόγο της έφεσης πλήττεται η εκκαλουμένη ως προς την υπαιτιότητα της εκκαλούσας, στο εκκληθέν κεφάλαιο αυτής (υπαιτιότητας) περιλαμβάνεται και εκείνο της χρηματικής ικανοποίησης (Ολ.Α.Π. 10/2015 Νο.Β. 2016, σελ. 282),πρέπει να γίνει δεκτός ο λόγος αυτός της έφεσης και ως ουσιαστικά βάσιμος.
VΙΙΙ. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος της έφεσης προς έρευνα, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση 768/2020 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ως προς τη δεύτερη εφεσίβλητη και το ανωτέρω κεφάλαιο ως προς το ποσό της επιδικασθείσας χρηματικής ικανοποίησης στον πρώτο εφεσίβλητο, για τα οποία έγιναν δεκτοί οι σχετικοί λόγοι της έφεσης. Ακολούθως, πρέπει, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ.1 Κ.Πολ.Δ.) ως προς τα ανωτέρω, να ερευνηθεί η από 30.5.2014 αγωγή ως προς αυτά, να απορριφθεί ως αόριστη ως προς τη δεύτερη ενάγουσα, να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσία βάσιμη, ως προς το αίτημα περί καταβολής χρηματικής ικανοποίησης του πρώτου ενάγοντος και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να του καταβάλλει το ποσό των 6.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Επιπλέον, πρέπει, εφόσον έγινε δεκτή η έφεση και εξαφανίστηκε, έστω και εν μέρει, η εκκαλούμενη απόφαση, να διαταχθεί η επιστροφή στην εκκαλούσα του παραβόλου των εκατόν πενήντα (150) ευρώ, που κατέθεσε με το ………. ηλεκτρονικό παράβολο, εφόσον η νίκη του καταθέσαντος το παράβολο πρέπει να κρίνεται σε σχέση με το διατακτικό της απόφασης που εκδίδεται επί του ένδικου μέσου και ανεξαρτήτως του αν η τελική κρίση του δικαστηρίου επί της ουσίας της υπόθεσης είναι ή όχι ευνοϊκή γι’ αυτόν (Α.Π. 532/2016 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»). Εξάλλου, η εκκαλούμενη απόφαση πρέπει να εξαφανιστεί ως προς τη διάταξή της για τη δικαστική δαπάνη του πρώτου εφεσίβλητου, για όλα τα κεφάλαια της απόφασης, που αφορά στην ως άνω αγωγή, ενόψει της αναγκαιότητας ενιαίου καθορισμού αυτής (Α.Π. 192/1998 Ελλ.Δ/νη 1998, σελ. 825, Α.Π. 748/1984 Ελλ.Δ/νη 1985, σελ. 642, Μαργαρίτης σε Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα Ερμηνεία ΚΠΟΛΔ, Τόμος Ι, άρθρα 535 αρ. 1 και 522 αρ. 13 και Βασ. Βαθρακοκοίλης ΚΠΟΛΔ Ερμηνευτική – Νομολογιακή Ανάλυση (κατ’ άρθρο), Τόμος Γ, άρθρο 535, αρ. 4)Τέλος, πρέπει να καταδικαστεί η δεύτερη ενάγουσα, λόγω της ήττας της, στη δικαστική δαπάνη της εναγομένης και η τελευταία, ανάλογα με την έκταση της ήττας της, στην πληρωμή μέρους της δικαστικής δαπάνης του πρώτου ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του σχετικού νόμιμου αιτήματός τους (άρθρα 69 παρ. 1, 68 παρ. 1, 63 παρ. 1 στοιχ. i περ. α του ν. 4194/2013, 176, 178 παρ. 1, 180 παρ. 3, 183 και 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ.), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό. Σημειωτέον ότι κατόπιν της εξαφάνισης της εκκαλουμένης, στο σύνολό της,ως προς την επιδικασθείσα δικαστική δαπάνη, παρέλκει η εξέταση του πέμπτου λόγου της έφεσης, με τον οποίο η εκκαλούσα παραπονείται για την επιδίκαση σε βάρος της υπέρμετρης δικαστικής δαπάνης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει την από 9.7.2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……….. /2020 έφεση, αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά αυτήν.
Δέχεται την έφεση κατ’ ουσία, ως προς τη δεύτερη εφεσίβλητη και ως προς τον πρώτο εφεσίβλητο για το κεφάλαιο περί καταβολής χρηματικής ικανοποίησης.
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη απόφαση 768/2020 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, κατά τα ανωτέρω.
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει την από 30.3.2014 (ορθό 30.5.2014) και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2014 αγωγή, ως προς τα ανωτέρω.
Απορρίπτει την αγωγή ως αόριστη, ως προς τη δεύτερη ενάγουσα – εταιρία με την επωνυμία «………..», όπως τροποποιήθηκε η επωνυμία της εταιρίας «……………..».
Δέχεται εν μέρει την αγωγή, ως προς το αίτημα του πρώτου ενάγοντος για την καταβολή χρηματικής ικανοποίησης.
Υποχρεώνει την εναγομένη …………. να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα, …………. το ποσό των έξι χιλιάδων (6.000) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.
Διατάσσει την επιστροφή στην εκκαλούσα του κατατεθέντος από αυτήν παραβόλου των εκατόν πενήντα (150) ευρώ, που αναφέρεται στο σκεπτικό. Και
Καταδικάζει τη δεύτερη ενάγουσα – εταιρία στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της εναγομένης και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, την οποία καθορίζει στο ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ και την εναγομένη – εκκαλούσα στην πληρωμή μέρους της δικαστικής δαπάνης του πρώτου ενάγοντος – εφεσίβλητου και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, την οποία καθορίζει στο ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 5 Μαΐου 2022.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύτηκε στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις Ιουνίου 2022.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ